A kiedy stanę już pod ścianą

(słowa - Ernest Bryll)

 

A kiedy stanę już pod ścianą

I tylko beton widzieć będę

Niechaj mi będzie przypomnianą

Polska kolęda

 

Ja wiem, że straszno tak wędrować

Z szopką gdzie się świeczuszka stliła

I ciągnąć sznurek, kolędować

By gwiazda żyła

 

Ale choć Dziecię poczerniało

A sznur od gwiazdy pachnie strykiem

Choć wargi z mrozu popękały

Grajmy muzykę

 

Choć pieśń jest wątła jak pisk mysi

Dla nas stojących w gorzkim cieniu

Ta gwiazda co na nitce wisi

Będzie jak Jasność Narodzenia

Którą, kto uszy ma usłyszy

Drganiem sumienia