O, czuć tę chwilę nicości...

(słowa – Karol Wojtyła, muzyka – Marcin Styczeń)

O, czuć tę chwilę nicości,

tę chwilę sprzed stworzenia –

i nie odstępować jej nigdy

jak nie odstępuje się cienia.

Powracać ciągle w ten czas,

gdy utulony tylko Twoją Myślą

niewinność większą niż dziecko

i głębszą miałem przejrzystość.

Dziś oszołomiony istnieniem,

zapominam o mojej nicości.

w dalekich się błąkam promieniach,

oderwany od promieni najprostszych.

Lecz jedno spojrzenie w głąb,

które wieczność odsłania z przepływu –

jedno najprostsze spojrzenie,

w którym w Myśli znów Twojej przebywam. –

To wtedy – gdy w blasku ukrytym

skupiam siebie całego,

i staję się znów Twoja Myślą

miłowanym biały żarem Chleba.